Cybersecurity is een groeiende uitdaging voor bedrijven, vooral in de hightech maakindustrie. In samenwerking met het Cyberweerbaarheidscentrum Brainport (CWB) evalueert het lectoraat Cyberweerbare Organisaties (CWO) wat gedragsbepalers zijn die bepalen of ondernemers wel of niet bereid zijn te investeren in hands-on ondersteuning door een cybersecurityprofessional.
- Cyberweerbare Organisaties
In samenwerking met Mieke Zijlstra, programmamanager Cyberweerbaarheidscentrum Brainport.
Aanleiding
Cybersecurity is een groeiende uitdaging voor bedrijven, vooral in de hightech maakindustrie, waar de keten slechts zo sterk is als de zwakste schakel. Om deze uitdagingen aan te pakken en de keten weerbaarder te maken, heeft het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) een pilot gesubsidieerd die gericht is op het vergroten van de cyberweerbaarheid van mkb-bedrijven. Deze pilot, voortbouwend op de inzichten uit Sterke Schakels Versterken de Keten (2023), wordt gecoördineerd door het Cyberweerbaarheidscentrum Brainport (CWB).
Het CWB heeft Avans Hogeschool gevraagd om onderdelen van de pilot te evalueren, met een specifieke focus op de gedragsbepalers die bepalen of ondernemers wel of niet bereid zijn te investeren in hands-on ondersteuning door een cybersecurityprofessional. Het doel hierbij is niet alleen inzicht te krijgen in de behoeften en barrières, maar ook te bepalen hoe mkb’ers geactiveerd kunnen worden om hun cyberweerbaarheid te versterken.
Onderzoek
Literatuurstudie: aan de hand van het COM-B model, een theoretisch kader dat gedrag analyseert aan de hand van drie centrale componenten: Capaciteit (Capability), Gelegenheid (Opportunity) en Motivatie (Motivation). Het model helpt bij het identificeren van de belangrijkste factoren die gedrag beïnvloeden en biedt een systematische benadering om te begrijpen waarom ondernemers al dan niet bereid zijn om te investeren in cyberweerbaarheid.
Als aanvulling op het COM-B model wordt het Theoretical Domains Framework (TDF) gebruikt. Het TDF, ontwikkeld door Michie et al. (2011), breidt het COM-B model uit door de drie centrale componenten te vertalen naar 14 domeinen die psychologische, gedragsmatige en omgevingsfactoren in kaart brengen. Het TDF biedt een gedetailleerder inzicht in de specifieke determinanten die van invloed zijn op gedragsverandering. Door het TDF te integreren met het COM-B model, wordt het mogelijk om niet alleen de algemene gedragsfactoren te identificeren, maar ook de onderliggende mechanismen die gedragingen sturen. Dit maakt het mogelijk om gerichtere interventies te ontwikkelen en beter te begrijpen waarom mensen wel of niet bereid zijn om specifieke acties te ondernemen, zoals investeren in cyberweerbaarheid.
Expertinterviews: er worden interviews gehouden met de bedrijven die deelnemen aan de pilot. Deze bedrijven worden in verschillende stadia van de pilot geïnterviewd om zo een goed beeld van het proces te krijgen. Tevens worden er ook interviews gevoerd met de cybersecurityprofessionals die de verschillende bedrijven ondersteunen.
Focusgroepen: er worden focusgroepen georganiseerd met MKB-ondernemers om te achterhalen wat gedragsbepalers zijn die bepalen of ondernemers wel of niet bereid zijn te investeren in hands-on ondersteuning.